Bruce Springsteen
Geschreven door Stefan
Douglas Frederick, Springsteens vader, was van Iers-Nederlandse en zijn moeder (Adele Ann Zerilli) van Italiaanse afkomst. Vanaf de jaren 60 speelde Springsteen in meerdere bands, waaronder The Castiles, Steel Mill en Dr. Zoom and The Sonic Boom. In 1972 werd de zanger ontdekt door John Hammond, die al eerder Bob Dylan ontdekte.
Springsteen tekende in dat jaar dan ook een contract bij Hammonds werkgever Columbia Records. Zijn eerste album, Greetings From Asbury Park, NJ, verscheen in januari 1973 en was vernoemd naar de badplaats Asbury Park, waar hij in het begin van zijn carrière in kleine clubs optrad. In september 1973 verscheen zijn tweede album: The Wild, the Innocent, and the E Street Shuffle. Hoewel deze albums in eerste instantie niet aansloegen, werden ze jaren later platina.
Springsteen brak door met zijn derde album: Born to Run (augustus 1975). Inmiddels had Springsteen (in 1974) de samenstelling van zijn band, de E Street Band gewijzigd. De rangschikking werd: Clarence Clemons opsaxofoon, Steve Van Zandt op gitaar, Danny Federici op orgel, Roy Bittan op piano, Garry Tallent op basgitaar en Max Weinberg op drums. In 1975 bezocht Springsteen voor het eerst Europa en gaf op 23 november ook een optreden in Amsterdam (RAI).
De critici waren lovend over Born to Run. Springsteens muziek werd vergeleken met de muziek van Jerry Lee Lewis, en zijn liedteksten met die van Bob Dylan. Springsteen werd een fenomeen. Hij werd niet alleen geliefd bij zijn publiek, maar ook bij de grote media. Zo verscheen Springsteen tegelijk op de omslag van TIME Magazine en Newsweek. Veel fans werden aangetrokken door de muziek en de optredens van Springsteen, maar werden afgeschrikt door de overvloedige media-aandacht.
Mede vanwege de groeiende invloed van Jon Landau, de journalist die Springsteen eerder 'de toekomst van de rock n roll' noemde, ontstond een conflict tussen Springsteen en diens impresario, Mike Appel. In verband met een rechtszaak die Appel tegen Springsteen aanspande, kon Springsteen niet snel na Born to Run een nieuw album uitbrengen om het succes voort te zetten. In juni 1978 verscheen zijn vierde album, Darkness on the Edge of Town. Inmiddels hadden de punk en de new wave hem ingehaald, waardoor Springsteen niet meer "anders" was, maar opeens mainstream. Darkness on the Edge of Town werd een groot succes, vooral vanwege een energieke concertreeks. In oktober 1980 verscheen zijn vijfde album: The River (een dubbelalbum). Van dit album kwam Springsteens eerste top-10-hit: Hungry Heart. Inmiddels was Springsteen niet langer een hype, maar een echt succes. Springsteen trok zich echter terug en nam het eenvoudige en donkere album Nebraska op (september 1982), zonder de E Street Band, en zonder tournee om het album onder de belangstelling te brengen. In deze periode begon Steve Van Zandt een solocarrière onder de naam Little Steven & The Disciples of Soul, waarna hij de E Street Band verliet. Hij werd vervangen door Nils Lofgren.
In juni 1984 verscheen het album Born in the U.S.A., vergezeld van een twee jaar durende internationale tournee. Springsteens fans maakten tijdens de tournee kennis met Nils Lofgren én met een ander nieuw bandlid: achtergrondzangeres Patti Scialfa. Van het album 'Born in the U.S.A.' werden zeven singles een hit. Het album plaatste Springsteen hoog in de hitlijsten. Het titelnummer Born in the USA achtervolgde Springsteen nog lang, niet in de laatste plaats omdat velen (onder wie de Amerikaanse president Ronald Reagan) het nummer interpreteerden als een patriottische lofzang op de Verenigde Staten en de American Dream. In werkelijkheid was het een kritische beschouwing over de gevolgen van de Vietnamoorlog en de economische crisis. De tournee eindigde op 2 oktober 85. In november 1986 bracht Springsteen het succesvolle livealbum Bruce Springsteen & the E Street Band/Live 1975-1985 uit. De nummers werden opgenomen tussen 1975 en 1985. En vulden 5 lp's / 3 cd's.

In 1987 verscheen opnieuw een introverter album, Tunnel of Love (oktober 1987). Dit album had voor het eerst betrekking op de thema's liefde en identiteit. Tunnel of Love kreeg een persoonlijke kleur toen bleek dat het huwelijk tussen Springsteen en actrice Julianne Phillips - bekend van de rol van Frankie uit de televisieserie Sisters - stukliep. Het echtpaar scheidde in 1989. Tijdens de tournee die volgde op de verschijning van Tunnel of Love kreeg Springsteen een relatie met achtergrondzangeres Patti Scialfa, met wie hij later in het huwelijk trad.
In november 1989 nam Springsteen afscheid van de E Street Band. In maart 1992 verschenen tegelijkertijd de albums Human Touch en Lucky Town. Eind 1992 nam Springsteen een MTV Unplugged-sessie op, die echter grotendeels plugged was. Het bijbehorende album verscheen in 1993.
In de herfst van 1993 nam Springsteen het nummer Streets of Philadelphia op, voor de soundtrack van de film Philadelphia. Het nummer werd in 1994 een top-10-hit en Springsteen ontving er een Oscar voor Beste Lied en een Grammy Award voor.
Inmiddels bracht Springsteen de E Street Band weer bij elkaar om een aantal nieuwe nummers op te nemen voor het Greatest Hits album dat in februari 1995 verscheen. In november 1995 volgde het album The Ghost of Tom Joad, opnieuw een introvert en bijna akoestisch album, gevolgd door een solotournee in vaak kleine theaters. De "Tom Joad" waar de albumtitel naar verwijst is de hoofdpersoon van de roman The Grapes of Wrathvan John Steinbeck, over arme boeren uit Oklahoma die tijdens de crisis van de jaren 30 hun heil gingen zoeken in Californië. Voor de 'The Ghost of Tom Joad' kreeg Springsteen the Grammy Award voor de beste folkplaatvan dat jaar. Tom Joad was al eerder bezongen door Woody Guthrie, van wie Bruce Springsteen verschillende nummers heeft gezongen.
In 1999 kwamen Springsteen en de E Street Band opnieuw bij elkaar, met nu zowel Nils Lofgren als Steve Van Zandt op gitaar. De gezamenlijke tournee na de verschijning van de vier cd's van nooit eerder uitgebrachte liedjes, Tracks, duurde tot halverwege 2000, waarna het album Live in New York City werd uitgebracht. Op verzoek van zijn fans nam Springsteen na "11 september" een nieuw studioalbum op met de volledige E Street Band (voor het eerst sinds Born in the USA): The Rising (juli 2002). De meningen verschillen erover of het album Tunnel Of Love als een E-Street-album gerekend mag worden omdat de leden in wisselende samenstellingen meespelen. Het merendeel van het album is door Springsteen solo gespeeld.
In 2005 bracht Springsteen soloalbum Devils & Dust uit, waarvan het titelnummer door critici benoemd wordt tot het beste lied over de inval van de V.S. in Irak. De solo-akoestische cd bracht Bruce Springsteen weer op tournee door Europa en de Verenigde Staten. Op 19 juni 2005 deed hij daarbij Nederland aan.
In 2006 werd ook 'We Shall Overcome: The Seeger Sessions' uitgebracht, een cd met daarop onder meer oude Amerikaanse folknummers die ooit gezongen zijn door Pete Seeger, vroeger 'het muzikale geweten van links Amerika' genoemd. Er volgde een korte Europese tournee met een 17-koppige band en daarna een Amerikaanse tournee. Op 16 mei 2006 stond Springsteen met the Seeger Sessions Band in een uitverkocht Heineken Music Hall in Amsterdam. Op 13 oktober gaf Springsteen met The Seeger Sessions Band een eveneens uitverkocht optreden in de Rotterdamse Ahoy'. Hij kreeg wederom lovende recensies van onder meer Altcountry.nl("wervelende show"), Muziekkrant OOR ("genot om live mee te maken") en Betrue.nl ("een waar feestje"). Op 5 juni 2007 verscheen een live-registratie van deze show, gegeven in Dublin, op cd en dvd.
